De rust vinden onder de stormachtige zeeën

"Ik werkte zoveel en als ik niet aan het werk was, dacht ik aan werk. Het werk dat ik niet gedaan had, de planning die ik nog moest doen, de taken die in het verschiet lagen en de gesprekken die ik moest voeren."

Als dit u als de norm in de oren klinkt, dan is dat voor de meesten van ons ook zo. Privé en werk scheiden is vaak moeilijk, in bepaalde beroepen misschien meer dan in andere. Vroeg of laat lopen ze in elkaar over en voelen we ons bijna schuldig dat we iets anders doen dan werken. Wist u dat 67% van de professionals momenteel een matig tot hoog stressniveau ervaart, waarvan 60% dagelijks last heeft van angst en maar liefst 76% ook buiten het werk stress ervaart?

En niet alleen wij volwassenen voelen ons zo. Hetzelfde geldt voor kinderen - school is hun equivalent van werk, en zij gaan door dezelfde bewegingen als wij. Er is zoveel dat ze moeten doen, zoveel verwachtingen, dat het soms overweldigend kan zijn. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het hen ook boven het hoofd groeit.

Het identificeren van onze mentale en emotionele behoeften en weten wat we eraan moeten doen is niet voor iedereen even gemakkelijk, dus sprak PAGS met Jo Bradley om ons te helpen het wat beter te begrijpen. In haar eigen woorden: stress en angst zijn bij iedereen aanwezig, ongeacht leeftijd, en brengen onze gezondheid en geluk in gevaar.

Dus wat creëert deze onrust in ons in de eerste plaats?

Jo legde uit hoe het tempo van ons leven, gekoppeld aan verwachtingen, weinig ruimte laat voor mentale verwerking en emotionele reflectie of om afstand te nemen om het grotere geheel te 'observeren'. Dit geldt voor professionals, ouders, opvoeders en leerlingen, vooral voor degenen met speciale onderwijsbehoeften. Seizoensgebonden veranderingen beïnvloeden ook onze effectiviteit - donkere ochtenden en avonden versus langere, lichtere dagen.

Wat kan ons helpen er doorheen te navigeren?

Zowel volwassenen als kinderen hebben vaardigheden nodig om te weten waar zij troost en veiligheid kunnen vinden en om zich op hun gemak te voelen. Zelfregulering is cruciaal voor zowel kinderen als volwassenen. Als we onszelf toerusten en bekrachtigen met zelfbewustzijn en zelfkalmerende strategieën, stellen we onszelf in staat om bij de ervaring van stress en angst te zijn in plaats van deze ons in beslag te laten nemen. Bovendien, als een volwassene in staat is om kinderen op te voeden of te verzorgen vanuit een veilige, geregelde ruimte, is hij in staat om te co-reguleren met zijn kinderen of de kinderen onder zijn hoede.

Hoe doen we dit?

We zijn allemaal verschillend, dus hoewel we stress, angst en ongemak op vergelijkbare plaatsen in ons lichaam kunnen 'voelen' (verhoogde hartslag, zweten, oppervlakkige ademhaling, samengetrokken schouders/borst, vlinders in de buik, trillen, enz), ervaart ieder van ons deze gevoelens op verschillende plaatsen en met verschillende intensiteit. De bijbehorende mentale activiteit is ook uniek voor iemands levenservaringen. Het is belangrijk voor kinderen en volwassenen om lichaamsgeletterd te worden, zodat ze hun lichaamssignalen en signalen kunnen leren 'lezen'. Zowel jonge kinderen als volwassenen kunnen dit.

We moeten ons er echter eerst en vooral van bewust zijn, erkennen dat het aanwezig is, en het met een open nieuwsgierigheid onderzoeken (binnen de veilige tolerantie van het individu). Ook strategieën hebben die het ongemak van deze gevoelens ondersteunen. Mindful- en welzijnspraktijken zoals schrijven, tekenen, luisteren naar geluiden/muziek, beweging en praten zijn allemaal geschikte suggesties.

Wat zijn dan de voordelen van mindfulness en welzijn?

Zoveel! Verbeterde focus en concentratie om te leren, gereguleerde zenuwstelsels als we onze adem en ons lichaam beginnen te gebruiken om door onze emotionele bezoekers heen te bewegen, emotionele regulering tijdens uitdagende ervaringen, verbeterde slaap, vertrouwen in nieuwe situaties en meer compassie voor onszelf en anderen.

Wat is uw advies aan professionals, opvoeders, ouders en leerlingen?

Adem diep en regelmatig. Breng ademhalingsoefeningen, bewuste pauzes en beweging in uw dag. Praat en zoek ondersteunende netwerken. Voor degenen onder u die opvoeders zijn, oefen eerst welzijn voor uzelf en laat de kinderen u in actie zien en het verschil dat het op dat moment maakt! Het is niet nodig om het te leren, doe het gewoon!

Als je een ouder bent, doe het dan voor jezelf. Zet jezelf op de eerste plaats en laat je gezin zien dat je het doet. Leer diep te ademen en oefen dat vaak. Beweeg, dans, zing, schrijf, wat je ook een goed gevoel geeft - breng plezier en vreugde in je leven waar en wanneer je maar kunt.

Wat we denken en hoe we ons voelen beïnvloedt de manier waarop we presteren, leren, met elkaar omgaan en contact maken. Haal waar mogelijk frisse lucht en beweeg. Merk op wanneer je gevoelens veranderen en weet dat ze zullen overgaan en veranderen. Als je hulp nodig hebt, vraag er dan om. Je bent tot grote dingen in staat, het is belangrijk voor je lichaam en geest te zorgen, zodat ze je leven lang goed van pas komen. Dit is vooral belangrijk voor jonge leerlingen.

Wat is je laatste woord dan?

Als we willen dat het onderwijs de toekomst van onze leerlingen vormgeeft, moeten we prioriteit gaan geven aan een cultuur van mentaal en emotioneel welzijn voor onszelf, de mensen die met ons werken, het personeel en de leerlingen, in plaats van het als een bijzaak te beschouwen. Het goede voorbeeld geven is heel krachtig, maar vaak moeilijk om te doen. Maar we kunnen het leren.

Over de auteurs

Josianne Pisani is leerkracht, lerarenopleider en PAGS-professional. PAGS ondersteunt ouders, scholen en professionals bij het verbeteren van de identificatie van speciale onderwijsbehoeften. Het omvat een scala aan behoeften, dus of het nu gaat om emotioneel welzijn, gedragsproblemen, sociale interactie of cognitieve behoeften, wij hebben het. Neem uw gratis proefperiode, krijg toegang tot de vele strategieën en hulpmiddelen die we voor u beschikbaar hebben gesteld en ontdek zelf wat PAGS te bieden heeft.

Jo Bradley ging na het behalen van haar diploma lesgeven in het basisonderwijs en klom daarna op tot assistent-directeur en ondersteunde andere scholen en trusts. In 2014 verliet ze het onderwijs en werd ze opgeleid om les te geven in mindfulness. Daarna richtte ze Learnful Schools op om de mentale en emotionele gezondheid van kinderen, leerkrachten en ouders te ondersteunen. Meer informatie over Jo vindt u hier.

‍